Jules Brader
de Goudse
Eérst aan jezelf denken!
Enerzijds… Soms lijken mensen wel vooral bezig met hun eigen natje, droogje of bankrekening. Alsof ze hoofdzakelijk worden gedreven door eigenbelang. Dat kan wel eens een onoverkomelijk obstakel zijn op onze weg naar een betere wereld.
Anderzijds… Is het echt zo noodlottig als mensen vooral eerst aan zichzelf denken? Je zou ook kunnen zeggen dat juist iemand die vanuit zichzelf redeneert wel tot de conclusie moet komen dat hij (ook) de belangen van anderen moet dienen. En dat juist zij die altijd de ander voorop stelt, beseft dat ze dat alleen kan doen als ze goed voor zichzelf zorgt.
De klassieke illustratie hiervan wordt dagelijks herhaald in passagiersvliegtuigen waar ook ter wereld bij de instructies voor vertrek: doe in geval van nood eerst zelf je zuurstofmasker op en dan pas bij je kind. De praktische uitwerking hiervan kom ik onder meer tegen bij een collega van mij, Albrecht Bouwman. Een kleine vijftien jaar geleden reed een dronken automobilist zijn vrouw Carola van haar fiets. Sindsdien heeft zij NAH: Niet Aangeboren Hersenletsel. Dat betekent dat plannen en organiseren haar veel moeilijker afgaan dan vroeger, dat haar concentratievermogen onvoorstelbaar is verslechterd en dat mensen en gebeurtenissen haar snel kunnen overprikkelen, met irritaties en verwarring tot gevolg. Het gezin van Albrecht raakte van dit alles behoorlijk uit evenwicht. Als vader probeerde hij te doen wat hij dacht dat nodig was, hield lange tijd alle ballen in de lucht en viel ten slotte uit met een burn-out en PTSS. Hij schreef over dit alles een aanbevelenswaardig boek En dan wordt alles anders… Niet Aangeboren Hersenletsel in het gezin en op de bijbehorende website verwoordt hij onder meer zijn wanhoopskreet uit die tijd: ‘… waar kan ik hulp krijgen. Niet alleen voor mijn partner met NAH, maar juist ook voor mijn kinderen en mijzelf.’ Hier beseft iemand dat hij eerst zelf een zuurstofmasker nodig heeft. Zodat hij vervolgens zijn kinderen kan helpen. Zodat zij vervolgens gevieren hun vrouw en moeder kunnen helpen. In omgekeerde volgorde lukt het niet. Het goede doen voor jezelf en voor de ander vallen samen.
Het is dus niet zo dat de betere wereld er pas komt wanneer alle mensen in altruïstische heiligen zijn veranderd. Het is al heel wat wanneer we beseffen dat onze eigen belangen en die van een ander onlosmakelijk aan elkaar zijn verbonden. Dat we elkaars arbeid nodig hebben, elkaars vaardigheden en intelligentie, elkaars verzekeringspremie om met elkaar risico’s te dragen, elkaars liefde en luisterend oor, elkaars zorg, aandacht en lijf. Eigenbelang is een drijfveer die geweldig goed floreert in een systeem van afhankelijkheid.
Uiteenlopende perspectieven bij elkaar brengen, dat is wat Jules Brader graag doet. Het enerzijds én het anderzijds. Zowel in zijn werk als manager bij De Goudse verzekeringen, als in elke andere situatie waarin hij belandt. De kunst is wat hem betreft om niet alleen iemands mening aan te horen, maar juist ook de denkwereld áchter die mening te doorgronden. Pas dan kan er een echt gesprek en verbinding ontstaan. En vanaf dat punt is alles mogelijk.
Jules Brader - Uiteindelijk is het heel simpel: het gaat erom de juiste dingen te doen, die niet alleen jou maar vooral de klant verder helpen. Het is de kunst te blijven checken of je daarin slaagt, ook als het spannend of ingewikkeld wordt. Want wie goed doet, goed ontmoet. Dat geldt nog altijd!
